---- อ่อง หนุ่มชาวนา มีเมียสาวชื่อ”หล้า” “หล้า”เป็นสาวหน้าอกใหญ่ สะโพกผายกว้าง มือหยาบกร้านตามประสาชาวนาบ้านนอก “หล้า”เป็นศรีภรรยาที่ดี ทั้งงานบ้านงานเรือนไม่เคยขาด เป็นแม่ศรีเรือนที่ไม่พูดมาก ไม่เคยด่าว่าสามี ทั้งสองรักใคร่กลมเกลียวกันเป็นที่สุด.. ทุกปีทั้งสองผัวเมียจะช่วยกันดำนา.. ทุกปีทั้งสองผัวเมียจะคอยช่วยกันลากควายจูงไถ.. ทุกปีทั้งสองผัวเมียจะคอยช่วยกันหว่านเมล็ดพันธ์ข้าว.. และทุกปี ทั้งสองผัวเมียจะช่วยกันเก็บเกี่ยว.. หลังทำนา“อ่อง”จะต้องคลอเคลียกอดกายเมียรักหลับนอน.. “อ่อง” ชอบดมกลิ่นโคลน สาบเหงื่อที่กรุ่นในกายของเมียรัก.. มันเร้าทำให้อารมณ์”อ่อง”กระเจิง ทุกครั้ง ในช่วงฤดูทำนา.. ”อ่อง” กับ“หล้า” ไม่เคยมีเรื่องหาราวหรือข้องแวะกับผู้ใด. สองผัวเมียขยัีน ขันแข็ง เป็นที่รักของชาวบ้านไปทั่ว.. ..... .. แต่แล้วชะตากลับเล่นตลก. ปีหนึ่งฝนหายดินแล้ง.. พื้นดินระแหงแตกเป็นสะเก็ดร้่าวใหญ่ ต้นข้าวเหี่ยวแห้งเฉาดับยืนต้น.. “อ่อง”ถอนใจ กอดคอภรรยาเหงาเศร้า.. “หล้า” มือกุมท้องโย้ริมปากแห้งผาก.. สองผัวเมีย กอดต้นข้าวเฉาร่ำไห้.. ข้าวตาย ผลผลิตสิ้น ไม่มีกิน.. “อ่อง” สูบใบยามวนเส้นอยู่นอกชานครุ่นคิด.. ถ้าลำพัง”เขา”หนักกว่านี้เป็นร้อยเท่า ยังไม่กลัว.. ห่วงแต่ก็”เมียรัก” กับลูกน้อยในครรภ์.. ทางเลือกสุดท้ายถูกบีบให้”อ่อง”เลือก.. “อ่อง”จำนองที่นา บากหน้าพาลูกเมียเข้าสู่เมืองหลวง กรุงเทพแดนสวรรค์ เมืองฟ้าอมรของไทย.. .... ......... “อ่อง”ยื่นน้ำขวดสุดท้ายให้เมียรักดื่ม.. อากาศอบอ้าว หอบไอร้อนพัดเอาฝุ่นหมุนตัวคว้างสู่อากาศ.. สองผัวเมีย เดินริมฟุตบาตย่ำต๊อกหางาน.. “กรุงเทพเขาว่าแดนสวรรค์ คงมีเงินมีงานไม่อดตาย จึงหอบลูกจูงเมียมาด้วยกัน ว่าไปทำงาน ไปทำงานเถอะไป” เสียงเพลง แว่วเข้ากระทบโสตประสาตของ”อ่อง”เนิ่นนาน....... ... ...... สองวันแล้ว ที่ไม่มีอะไรตกกระทบถึงท้องของ”อ่อง”และ”หล้า”.. หิวคอดกิ่วแสบไปถึงไส้ หากแต่ไม่เท่าความเจ็บปวดที่มองหน้าเมียรัก.. มันขมขื่น เจ็บแสบ แทงเข้าไปถึงข้างในหัวใจของ”อ่อง”.. ... เหตุการณ์ยิ่งซ้ำเลวร้ายกระหน่ำทบ.. เมื่อ”หล้า”เมียรัก เป็นลมล้มฟุบสิ้นสติสมปฤดี.. น้ำตา”อ่อง”ไหล สงสารเมียรักเหลือแสน.. ได้แก่กอดเมียรักไว้แนบอก หาน้ำมาลูบพัดวีให้.. .... .. “อ่อง”ยิ้มให้”หล้า” เมียรัก หลังฟื้น.. กระซิบบอกเมียรัก เจ้าจะได้มีข้าว มีกินแล้ว.. เจ้าจะมีที่นอนนุ่ม ๆ ให้พักพิง.. เจ้าอย่าห่วงเลย.. อย่าห่วงเลย.. “หล้า”สีหน้าดีขึ้นยิ้มรับ.. ถาม”อ่อง”ผัวรัก เจ้าหางานได้แล้วฤา.. “อ่อง”ยิ้มรับไม่ตอบ แต่ผละลุกขึ้น ก่อนเดินจากมา”อ่อง” มองตา”หล้า”ลึกเข้าไป.. เนิ่นนาน.... .... .... "เอี๊ยดด!!!" "โครมมม!!!" เสียงรถยุโรบราคาแพงห้ามล้อลั่นสนั่นไปทั่วถนน.. ร่างของ”อ่อง”ลอยละลิ่วไปตามแรงกระทบ.. “หล้า”หวีดร้องเสียงลั่นกับภาพตรงหน้า.. ร่างของ“อ่อง”หมุนคว้างอยู่กลางอากาศ.. เลือดกระซ่านกระเซ็นไปทั่ว.. แรงอัดกระแทกรุนแรงขนาดทำให้ร่างเขาหมุน.. ภาพร่างทุกอย่างช่างพร่ามัว.. “อ่อง”กระแทกร่างตัวเองลงสู่พื้นถนน.. เลือดเป็นลิ่มทะลักออกจากปากและจมูก.. ตาเขาเบิกโพลงจ้องมายังด้านเมียรัก.. สติสุดท้ายที่ก้องอยู่ในห้วของเขาค่อย ๆ ลอยออกไปยังที่ไกลแสนไกล.. (((เจ้าจะมีข้าว มีกินแล้ว))) (((จะมีฟูกอุ่น ๆ ให้เจ้า ได้พักพิง))) (((จะมีเงินให้เจ้าทำคลอดเลี้ยงลูกยา))) . . .เ จ้ า อ ย่ า ห่ ว ง ไ ป เ ล ย . . . “หล้า”มองร่างไร้วิญญาณของ“อ่อง” พลางหวีดเสียงร้องดังไปไกลจนสุดฟากฟ้า......
โดยคุณ : เหว่ยกัง